«Ταξίδι Πνοής»: Νέο κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ του Χρήστου Ν. Καρακάση

Το νέο μεγάλου μήκους κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη και παραγωγού Χρήστου Ν. Καρακάση, έχει τίτλο «Ταξίδι Πνοής» και ξετυλίγει τη διαδρομή του Ηθοποιού και Σκηνοθέτη Γιώργου Μεσσάλα. Ο Γιώργος Μεσσάλας, μεγάλος καλλιτέχνης, ηθοποιός και σκηνοθέτης, κρύβει μέσα του, ως άνθρωπος, έναν ιδιαίτερο κόσμο.

«Με αυτόν τον κόσμο» λέει ο σκηνοθέτης «ήρθαμε σε επαφή, εγώ και οι βοηθοί μου, κάναμε μια μεγάλη έρευνα, συμπεριλάβαμε διηγήσεις ανθρώπων ιδιαίτερων που μας αποκάλυψαν μία άλλη πτυχή της θεατρικής ιστορίας μας . Αναπτύχθηκε προσωπική σχέση με τον Γιώργο Μεσσάλα κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του αρχειακού υλικού και των γυρισμάτων, που χρειάστηκαν έναν τουλάχιστον χρόνο για να ολοκληρωθούν. Μέσα από τη ζωή του Γιώργου ξεκίνησε να περνάει μπροστά από τα μάτια μας μεγάλο μέρος της νεότερης ιστορίας του Ελληνικού Θεάτρου».

Ο Γιώργος Μεσσάλας υπήρξε βοηθός και προσωπικός φίλος μεγάλων θεατρανθρώπων του Αλέξη Μινωτή και του Αλέξη Σολωμού. Συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες περιοδείες του Εθνικού Θεάτρου σε ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ιαπωνία, Γαλλία, Βέλγιο και Γιουγκοσλαβία. Ήταν επίσης φίλος και συνεργάτης της Αλίκης Βουγιουκλάκη, και γείτονας του τραγουδοποιού Γιώργου Ζαμπέτα. Οι άνθρωποι αυτοί εξέλιξαν την παιδεία του και τη σχέση που είχε με την τέχνη. Το 1973 ίδρυσε το «Μοντέρνο Θέατρο» και σκηνοθέτησε τη σάτιρα του Α. Ουέσκερ «Τα πατατάκια», για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ενώ το 1974 σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στο έργο «Νύχτα δολοφόνων». Ερμήνευσε κλασικό ρεπερτόριο, ενώ σκηνοθέτησε πάμπολλες παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στον Λυκαβηττό, στο Ελεύθερο Θέατρο, και πραγματοποίησε περιοδείες σε όλη τη χώρα. Από το 1992 έως το 2012 στεγάστηκε επαγγελματικά στο θέατρο «Αλκυονίδα», το οποίο διατηρούσε και παιδική σκηνή. Ήθελε να προχωρήσει μέσα στον Πολιτισμό, να γίνει καλύτερος άνθρωπος, να κάνει και τους άλλους ανθρώπους καλύτερους πραγματώνοντας τη ρήση του Αλέξη Μινωτή ότι τους θεατές πρέπει να τους ανεβάζεις στη σκηνή, όχι να κατεβαίνεις εσύ. Ο Μινωτής, μέσω της διαθήκης του, τού κληροδότησε δεκαεπτά μπαούλα με τα θεατρικά κοστούμια του. Συνεχιστής μιας παράδοσης που στα σημερινά χρόνια είναι πολύτιμη για κάθε καλλιτέχνη και σκεπτόμενο άνθρωπο.

«Το θέατρο για τους ανθρώπους» ήταν η σκέψη που μόνιμα τον απασχολούσε και σύμφωνα με αυτήν λειτούργησε. Κάθε βράδυ, όταν τελείωνε η παράσταση, συζητούσε με τους θεατές θέλοντας να τους μυήσει στη μαγεία της τέχνης. Με έναν δικό του πρωτοποριακό τρόπο κατέβαινε σαν απλός θεατής στο σκαλάκι της αλκυονίδας, για να συναισθανθεί την οπτική από την πλευρά των καθισμάτων και να εισπράξει την ατμόσφαιρα. Έτσι δημιουργούσε μία ενδιαφέρουσα δια-δραστική λειτουργία ανάμεσα σε αυτόν και το κοινό, ενώ η παράσταση είχε τελειώσει.

Η ξεχωριστή φωνή της Βασιλικής Κάππα ερμηνεύει κλασικές μελωδίες, έχει συνθέσει δύο νέα μουσικά θέματα και πλαισιώνει το έργο με τα κείμενα της αφήγησης.

Οργάνωση παραγωγής Βασιλική Κάππα
Σενάριο –σκηνοθεσία- Φωτογραφία Χρήστος Ν. Καρακάσης
Φωτογραφία –Συμπληρωματικές λήψεις Ορέστης Δούρβας Ορφέας Δούρβας
Μουσική Σύνθεση - Ερμηνεία Βασιλική Κάππα
Βοηθοί Παραγωγής Μαρία Κάππα, Νίκος Ψαλτάκης
Παραγωγή Κινηματογραφική Εταιρεία Κουίντα
Συνεργάτης-Συμπαραγωγός-Διανομή: Εταιρεία Tickets Tickets