Ο Κώστας Παπαπέτρος Αντιπρόεδρος της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος, στην Τζένη Κοσμίδου/Elife.gr

Γεννήθηκε στην Ελασσόνα της Λάρισας από γονείς δασκάλους.

Από μικρός ασχολήθηκε με τη συγγραφή, γράφοντας σε τοπικές εφημερίδες και σε μαθητικά ή λογοτεχνικά περιοδικά (Νέα Εστία). Σπούδασε Δημοσιογραφία, Φιλολογία και Νομικά (παίρνοντας και την άδεια ασκήσεως Δικηγορίας), περισσότερο όμως ασχολήθηκε με τη συγγραφή. Ξεκίνησε ως δημοσιογράφος σε καθημερινές εφημερίδες και στη συνέχεια συνεργάστηκε με διάφορες τοπικές εφημερίδες τής Αττικής, καθώς και καλλιτεχνικά περιοδικά, ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν στην Τράπεζα της Ελλάδος και έπειτα στην Κτηματική. Γρήγορα όμως δήλωσε παραίτηση και αφοσιώθηκε στη συγγραφή, αρχίζοντας από το ραδιόφωνο με χιουμοριστικά συνδετικά κείμενα σε μουσικές εκπομπές και στη συνέχεια γράφοντας μερικές από τις πιο γνωστές ραδιοφωνικές “σαπουνόπερες” (Μείνε κοντά μου, αγαπημένη και Χριστίνα -με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Η πρώτη μας γνωριμία -με τον Στέφανο Ληναίο και την Έλλη Φωτίου κ.α.)

    Έγραψε σενάρια για τον κινηματογράφο και συνεργάστηκε με σκηνοθέτες όπως οι Στέλιος Τατασόπουλος, Παναγιώτης Κωνσταντίνου, Ορέστης Λάσκος και άλλοι. Πιο πολύ όμως, ασχολήθηκε με την τηλεόραση, γράφοντας σενάρια για πολλές σειρές. Θέατρο άρχισε να γράφει στα τέλη της δεκαετίας ’70. Πρώτο του έργο, Η ιστορία του.. Ο, με τον Γιώργο Πάντζα (1976, Θέατρο Ρουαγιάλ). Στη συνέχεια συνεργάστηκε με σχεδόν όλους τους Έλληνες πρωταγωνιστές (όπως ενδεικτικά οι Χατζηχρήστος, Βουτσάς, Ψάλτης, Μουστάκας, Τσούκας, Πιατάς, Καλογήρου, Τζεβελέκος, Ερήμου, Γιουλάκη κ.α.), κυρίως σε κωμωδίες πρόζας ή και επιθεωρήσεις. Έργα του έχουν ανεβεί στα περισσότερα κεντρικά θέατρα της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης αλλά και στην επαρχία, καθώς επίσης στις ΗΠΑ, την Αυστραλία και την Αγγλία (Οι ζηλιαρόγατοι στο Θέατρο Γουέλμπεϋ, Λονδίνο). Έχει γράψει μέχρι τώρα πάνω από 40 θεατρικά έργα πρόζας και μουσικές κωμωδίες.

   Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (ενώ υπήρξε και μέλος τού Διοικητικού της Συμβουλίου), του Θεατρικού Μουσείου και του Διοικητικού Συμβουλίου του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Βύρωνα. Ακόμα είναι μέλος τού Διοικητικού Συμβουλίου τού Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Δημιουργών “Αθηνά”.Διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος από το 2019 έως σήμερα και επίσης Ταμίας (2005-07).

1) Κύριε Παπαπέτρο έχετε γράψει πλήθος επιτυχημένων σεναρίων και θεατρικών έργων. Πότε γεννήθηκε μέσα σας αυτή η ανάγκη για την καλλιτεχνική δημιουργία;

Από τότε που ήμουνα πολύ μικρός, από τότε που ήμουνα στο σχολείο. Μάλιστα, έγραφα  μια χειρόγραφη εφημερίδα και την έδινα στους φίλους μου. Από τότε είχα αυτή την κλίση. Διάβαζα εφημερίδες, περιοδικά και σιγά σιγά άρχισα να γράφω κι εγώ.

2) Είστε Αντιπρόεδρος του Δ.Σ  της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος από το 2019 μέχρι σήμερα. Μοιραστείτε μαζί μας τις αναμνήσεις από τη πορεία αυτού του τόσο δραστήριου σωματίου που πλέον έχει συμπληρώσει 35 έτη ζωής;

Εγώ ήμουν από την αρχή μέλος της Ε.Σ.Ε Στην αρχή ήμουν πάλι σε διάφορα Δ.Σ αλλά οι αναμνήσεις μου από τα πρώτα αυτά Δ.Σ  δεν είναι και τόσο ευχάριστες. Όμως από τότε που συνεργαστήκαμε με τον νυν Πρόεδρο τον Αλέξανδρο Κακαβά τον φίλο μου, τα πράγματα πάνε πάρα πολύ καλά. Η συνεργασία μας είναι άριστη και οι αναμνήσεις μου είναι και θα είναι πολύ καλές.

3) Έχετε γράψει και πλήθος επιτυχημένων σεναρίων υπάρχει κάποια στιγμή σαν σεναριογράφος που θυμάστε έντονα μέχρι σήμερα;

Όλα τα σενάρια μου τόσο για την τηλεόραση όσο και για τον κινηματογράφο όσο και για την τηλεόραση τα αγαπάω πάρα πολύ. Εκείνο το οποίο θα μπορούσα να ξεχωρίσω ήταν μια σειρά με τον Βουτσά που λεγόταν «Ο Ανδροκλής και τα λιοντάρια του» και μια άλλη σειρά δικαστική που έπαιζε ο αείμνηστος Γιάννης Μιχαλόπουλος τον πρόεδρο το «Ορκιστείτε παρακαλώ». Αυτά τα δύο.

4) Τι πιστεύετε ότι θα έπρεπε να αλλάξει στον κινηματογράφο σήμερα;

 Πολλά πρέπει να αλλάξουν γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχει ελληνικός κινηματογράφος. Πρέπει να επιδοτηθεί ο κινηματογράφος από το κράτος αλλιώς δεν γίνεται τίποτα. Δεν μπορεί μόνος του ένας παραγωγός να διαθέσει χρήματα. Καταρχήν δεν υπάρχουν κινηματογράφοι. Θα πρέπει το κράτος να μεριμνήσει να ανοίξουν κάποιοι κινηματογράφοι και να επιδοτούνται οι ταινίες.

5)Έντονη ήταν η παρουσία σας και στο θέατρο έχοντας υπογράψει πλήθος θεατρικών έργων τα οποία έχουν ερμηνεύσει αγαπημένοι ηθοποιοί.  Υπάρχει κάποιο το οποίο κατέχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά σας;

Πολλά είναι τα θεατρικά που έχω αγαπήσει αλλά αυτό που ξεχωρίζω περισσότερο γιατί ήταν μεγάλη επιτυχία γιατί παίχτηκε τρεις φορές στο Θέατρο Μπουρνέλη ήταν «Το ξενοδοχείο Καστρί» που πρωταγωνιστούσε ο φίλος μου και αείμνηστος Στάθης Ψάλτης. Το ξενοδοχείο Καστρί έχει μείνει στη μνήμη μου σαν τη μεγαλύτερη επιτυχία που παίχτηκε καλοκαίρι στο θέατρο Μπουρνέλη, το χειμώνα στο Ακροπολ και το επόμενο καλοκαίρι πάλι στο θέατρο Μπουρνέλη με μεγάλη επιτυχία.

6) Παραμένετε ενεργός στο θέατρο μέχρι σήμερα μιλήστε μας για τα πιο πρόσφατα έργα σας που έχουν ανέβει σε σκηνές της Αθήνας;

Σκηνές στην Αθήνα δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλές. Σε κάποια προαστιακά θέατρα ανεβαίνουν κάποια έργα. Εκείνο που ξεχωρίζω είναι ένα έργο που ανέβηκε στο Μικρό Μπρόντγουει το οποίο δυστυχώς δεν λειτυργεί πια γιατί έχει καεί το είχε ο Βασίλης Πλατάκης. Είναι μια διασκευή που έκανα στη «Γέρμα» του Λόρκα. Αυτό το ξεχωρίζω. Έπαιζε πρωταγωνίστρια η Γεωργία Σιακαβάρα.

7) Τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει στο θέατρο σήμερα;

Να ανεβαίνουν περισσότερα έργα και στις μικρές σκηνές γιατί μεγάλες σκηνές δεν υπάρχουν πολλές, Ελληνικά έργα. Να μην προτιμούν τα ξένα. Η ξενομανία. Υπάρχουν πάρα πολύ ωραία Ελληνικά έργα είναι εφάμιλλά των ξένων.

8) Τι θα συμβουλεύατε τους νέους καλλιτέχνες;

Να έχουν κουράγιο και αντοχή και το όνειρο τους να παραμένει πάντα όνειρο και να μην απογοητεύονται εύκολα. Πρέπει να παλεύουν για τα όνειρα τους.

10) Μοιραστείτε μαζί μας μια σκέψη για τον σύγχρονο κόσμο.

 Ο σύγχρονος κόσμος είναι ένα αλαλούμ. Δεν ξέρουμε που πάει που βαδίζει και δεν ξέρουμε και οι ίδιοι μέσα σε αυτόν τον ωκεανό. Υπάρχουν όμορφα πράγματα αλλά υπάρχουν και πάρα πολλά άσχημα όπως οι πόλεμοι, οι ταραχές οι διάφορες συμμορίες πάρα πολύ άσχημα πράγματα τα οποία δεν υπήρχαν κάποτε. Τώρα δυστυχώς υπάρχουν πάρα πολλά τέτοια πράγματα που εγώ εν πάση περιπτώσει όταν τα ακούω και τα διαβάζω θλίβομαι.

Σας ευχαριστούμε θερμά