EDITORIAL ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008

Λένε πως η δίψα και η εξάντληση της πορείας στην έρημο σε κάνει να βλέπεις ανύπαρκτες οάσεις με χουρμαδιές και πηγές με δροσερά νερά.  Σε μια χρονιά που εξαιτίας της οικονομικής κρίσης φαίνεται ως η δυσκολότερη των τελευταίων χρόνων η πρόταση της επιτροπής Γαβρά για την ίδρυση ενός ανεξάρτητου Ινστιτούτου Σεναρίου, ξαφνιάζει ευχάριστα. Μοιάζει σαν αντικατοπτρισμός στην έρημο. Και όμως δεν είναι!

Χρόνια προσπαθούσαμε να πείσουμε τους φορείς να κάνουν κάτι για το σενάριο. Ειδικά το Κέντρο Κινηματογράφου που ήταν, και θα είναι μέχρι την ψήφιση του νομοσχεδίου ο μοναδικός φορέας που χρηματοδοτεί σενάρια. Προτείναμε στην ηγεσία του Κέντρου νέες ιδέες, αλλά θεωρήθηκαν ανεφάρμοστες. Αντί αυτών προτίμησαν να επαναφέρουν στο πρόγραμμα ΓΡΑΦΗ του Κανονισμού παλιές δοκιμασμένες και αποτυχημένες συνταγές. Απογοητευτήκαμε. Σκεφτήκαμε πως τελικά τίποτα δεν αλλάζει σε αυτόν τον τόπο. Και όμως κάτι έγινε. Και μάλιστα σημαντικό. Ο Απόστολος Δοξιάδης, ο Τάσος Μπουλμέτης, ο Κώστας Γαβράς, άνθρωποι που γνωρίζουν και από κινηματογράφο και από γράψιμο πρότειναν την ίδρυση ενός ανεξάρτητου φορέα ανάπτυξης, υποστήριξης και γραφής σεναρίων, το οποίο ονόμασαν Ινστιτούτο Σεναρίου. Και το οποίο -όπως δεσμεύτηκε δημόσια ο Υπουργός- θα διοικείται από σεναριογράφους. Δηλαδή από ανθρώπους που γνωρίζουν το αντικείμενο καιι τα προβλήματα της Τέχνης. 

Εμείς οι σεναριογράφοι από την επομένη της πρότασης αρχίσαμε να το σκεπτόμαστε. Να το ονειρευόμαστε. Να το οργανώνουμε. Είμαστε αιθεροβάμονες; Μπορεί! Ο χρόνος θα δείξει. Εμείς πάντως θέλουμε έναν ανεξάρτητο αυτοδιοικούμενο φορέα με θεσμοθετημένους πόρους (τους προβλέπει η πρόταση) που θα υποστηρίζει δημιουργικά όλες τις φάσεις γραφής σεναρίων. Από διαγωνισμούς αρχαρίων ως τα επαγγελματικά development. Από εργαστήρια δημιουργικής γραφής σε ιδιώτες ως τα προχωρημένα εκπαιδευτικά σεμινάρια. Που θα επιμελείται εκδόσεις βιβλίων για το σενάριο. Θα φέρνει ξένους δασκάλους. Θα υποστηρίζει τους σεναριογράφους και θα τους φέρνει σε επαφή με παραγωγούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Θα κατοχυρώνει πνευματικές ιδιοκτησίες. Θα διοργανώνει ημερίδες και συμπόσια. Θα συνεργάζεται με πανεπιστημιακές σχολές. Θα επιμεληθεί του παλαιού μας οράματος: της Τράπεζας Σεναρίων. Θα οργανώνει παρουσιάσεις έτοιμων σεναρίων σε φεστιβάλ και ειδικές διοργανώσεις (pitching). Θα υποστηρίζει τον επαγγελματία και θα έχει άποψη για το νομοθετικό πλαίσιο άσκησης της δουλειάς του. Θα επιβραβεύει τους νέους. Με λίγα λόγια θα είναι ένα πολιτιστικό σωματείο με άποψη και κύρος που θα βοηθήσει αποφασιστικά τον ελληνικό κινηματογράφο. Ένα νομικό πρόσωπο ισάξιο, αν όχι καλύτερο, από το ΕΚΕΒΙ ή το ΙΟΜ. Προϋπόθεση για όλα αυτά είναι βεβαίως η πλήρης ανεξαρτοποίηση του. Να μην είναι ένα ακόμα γραφείο του Κέντρου Κινηματογράφου. Ή του ΕΚΕΒΙ. Να μην είναι δέσμιο άλλων πολιτικών. Να μην καπελώνεται από άλλα σωματεία.

Αν το τολμήσει ο Υπουργός και τελικά ψηφιστεί το νομσχέδιο και θεσμοθετηθεί το Ινστιτούτο τότε το λιγότερο που έχουμε να πούμε ότι επιτέλους έγινε ένα βήμα. Ένα ρηξικέλευθο, τολμηρό, ρομαντικό βήμα Η Ιστορία και οι αλλαγές γίνονται με βήματα. Με νέα οράματα. Νέες πολιτικές. Κι εμείς ελπίζουμε. Ελπίζουμε πως τελικά το Ινστιτούτο δεν θα είναι ένας αντικατοπτρισμός στην έρημο που θα σκάσει σαν πομφόλυγα Αλλά ένας νέος θεσμός που θα καθορίσει το ελπιδοφόρο μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου.

Στάθης Βαλούκος