EDITORIAL ΙΟΥΛΙΟΣ 2010

ΠΑΡ-ΕΚΤΡΟΠΕΣ

O Πρόεδρος και το ΔΣ του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου μας συνήθισαν σε πολλά στη διάρκεια της θητείας τους, όμως δεν περιμέναμε να αυτο-παρατείνουν τη θητεία τους, καταστρατηγώντας το νόμο.

Η θεσμική εκτροπή που αποπειράθηκε να γίνει από την διοίκηση Παπαλιού με την αυθαίρετη αναβολή της προγραμματισμένης και υποχρεωτικής από το νόμο συνεδρίασης της ΓΣ της 30^ηςΙουνίου για τις 8 Σεπτεμβρίου 2010, δηλαδή μετά τη λήξη της θητείας της (!), έπεσε στο κενό, μετά την πρόσφατη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (29/6/2010).

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Η θητεία της παρούσας διοίκησης του ΕΚΚ έληγε στις 30 Ιουνίου 2010 και σύμφωνα με το νόμο 1597/86, άρθρο 22 και το Π.Δ. 113/98 η Γενική Συνέλευση του Κέντρου έπρεπε να συνεδριάσει εντός του Ιουνίου προκειμένου να εκλέξει τα τέσσερα αιρετά μέλη για το νέο Δ.Σ.

Πράγματι ο Πρόεδρος του ΕΚΚ απέστειλε στις 10 Ιουνίου, πρόσκληση προς τα μέλη της ΓΣ, με την οποία τα καλούσε σε συνεδρίαση στις 30 Ιουνίου (εξαντλώντας και την τελευταία μέρα της θητείας του). Όμως στις 25 του ίδιου μήνα ανέβαλλε την προγραμματισμένη και υποχρεωτική από το νόμο σύγκληση της ΓΣ, για τις 8 Σεπτεμβρίου 2010, με την δικαιολογία της μη έγκαιρης επίδοσης της πρόσκλησης στα μέλη της ΓΣ (19 μέρες αντί για 20 που απαιτεί ο Νόμος),

Σημειωτέον ότι το Δ.Σ. του Ε.Κ.Κ. είχε βγάλει απόφαση για την σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης από τις 6 Μαΐου 2010, δηλαδή ενάμιση μήνα νωρίτερα από την ημέρα της Γενικής Συνέλευσης, γεγονός που αποδεικνύει ότι είχαν όλο τον καιρό να επιδώσουν τις προσκλήσεις.

Προσχηματικοί ισχυρισμοί, οι οποίοι κατέπεσαν ενώπιον του δικαστηρίου, στο οποίο προσέφυγε μέλος της ΓΣ, καταθέτοντας ασφαλιστικά μέτρα κατά της συγκεκριμένης μεθόδευσης του Προέδρου του ΕΚΚ. Το δικαστήριο χαρακτήρισε καταχρηστική την αναβολή της ΓΣ και υποχρεώνει την Διοίκηση του ΕΚΚ να συγκαλέσει Τακτική Γενική Συνέλευση, στις 26 Ιουλίου 2010, προκειμένου να διενεργηθούν αρχαιρεσίες για την ανάδειξη των αιρετών μελών στο ΔΣ.

Δεν γνωρίζουμε τους ακριβείς λόγους που οδήγησαν τον Πρόεδρο του ΕΚΚ στις συγκεκριμένες μεθοδεύσεις, μπορούμε όμως να διαπιστώσουμε την μέχρι εμμονής προσκόλλησή του σε μια θέση, από την οποία όφειλε εξαρχής να είχε παραιτηθεί τόσο για λόγους τυπικούς (αλλαγή κυβέρνησης, λήξη θητείας), όσο και ουσιαστικούς (μετά την καταψήφιση του διοικητικού απολογισμού από τη ΓΣ του περασμένου Σεπτεμβρίου).

Παράλληλα, οφείλουμε να πούμε ότι και ο ρόλος των αιρετών μελών στο ΔΣ δεν ήταν ο ενδεδειγμένος στη διάρκεια της θητείας τους. Φαινόμενα διαφοροποίησης και αυτονόμησης από τα σωματεία, τα οποία υποτίθεται ότι εκπροσωπούν στο ΔΣ, καλό είναι να μην επανεμφανιστούν στο μέλλον. Το ίδιο ισχύει και για τα αιρετά μέλη, που εκπροσωπούν τα σωματεία τους στη ΓΣ.

Είναι ανήκουστο, για παράδειγμα, ο εκπρόσωπος της Ένωσης Σεναριογράφων στη ΓΣ του Κέντρου, από τη μια να αρνείται να υποστηρίξει τις θέσεις της ΕΣΕ (δηλαδή να ζητήσει να γίνει νομίμως η ΓΣ), και από την άλλη να ταυτίζεται με τις μεθοδεύσεις του Προέδρου του Κέντρου.

«Η τοποθέτηση του ΕΚΚ για τους λόγους της ακύρωσης της Γ.Σ. της 30ης Ιουνίου, είναι απολύτως σύννομη και χωρίς δυνατότητα αμφισβήτησης . Η εξέταση τού γιατί τοποθέτησε (το ΕΚΚ) τη Γ.Σ. στις 8 Σεπτεμβρίου και όχι π.χ. στις 10 Αυγούστου, δεν αποτελεί λόγο σύγκλησης γεν. συνέλευσης με υπαιτιότητά μας. Θα φανούμε φαιδροί και μη σοβαροί» ισχυρίσθηκε στο ΔΣ της ΕΣΕ.

Τώρα, μετά την απόφαση του δικαστηρίου, ποιος είναι φαιδρός και μη σοβαρός, επαφίεται στην κρίση του καθενός…

Ντίνος Γιώτης