ShareThis

Απαγορεύεται η αλήθεια

 


Tου Γιάννη Ζουμπουλάκη


 


Την προπερασμένη εβδομάδα η Ταινιοθήκη της Ελλάδας βομβάρδιζε απανωτά τον Τύπο για μια συζήτηση περί Κινηματογραφικής παιδείας στην Ελλάδα, αφορμής δοθείσης της προβολής του ντοκιμαντέρ «Champions: μια αστεία ιστορία» στην Ταινιοθήκη την Δευτέρα 23 Ιανουαρίου. Λίγες ημέρες αργότερα, την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου, το ντοκιμαντέρ επρόκειτο να ανοίξει εμπορικά στην Ταινιοθήκη, όπως και έγινε.


Στην συζήτηση της Δευτέρας, μαζί με τον σκηνοθέτη του ντοκιμαντέρ Γαβριήλ Τζάφκα και την κυρία Μαρία Κομνηνού που θα εκπροσωπούσε την Ταινιοθήκη, επρόκειτο να λάβουν μέρος ο Θόδωρος Αγγελόπουλος (κατά τραγική σύμπτωση μια ημέρα πριν από τον θάνατό του), ο κύριος Μάνος Ζαχαρίας και η κυρία Κατερίνα Ευαγγελάκου που είναι επίσης η Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Και οι τρεις σκηνοθέτες συμμετείχαν στην δημιουργία του «Champions» παραχωρώντας συνεντεύξεις για το θέμα της ανυπαρξίας της  κινηματογραφικής παιδείας στην Ελλάδα.


Όι τρεις καλεσμένοι ακύρωσαν τελικά την συμμετοχή τους στο πάνελ και ενώ η Ταινιοθήκη γνώριζε από πολύ πιο πριν για την ακύρωση, την ανακοίνωσε λίγες ώρες πριν από την έναρξη της εκδήλωσης στην σελίδα της στο… Facebook χωρίς καν να ενημερώσει τον ίδιο τον Τζάφκα, o οποίος δεν έχει σελίδα στο Facebook. Τρελό έτσι; Και όμως έγινε. Οργάνωση μηδέν.


Την Δευτέρα 23 Ιανουαρίου λοιπόν, η κυρία Κομνηνού εμφανίστηκε στην Ταινιοθήκη με την καπελαδούρα της και σαν να μην είχε συμβεί τίποτε, σύστησε τον Τζάφκα στο κοινό (μπέρδεψε μάλιστα το επώνυμό του) καλώντας τον να βγάλει μόνος το φίδι από την τρύπα.


Για να δούμε τι βγήκε από το στόμα του 25χρονου σκηνοθέτη. Στην ομιλία του, ο Τζάφκας ανέφερε τα ονόματα των σκηνοθετών, κυρίου Περικλή Χούρσογλου και κυρίας Αντουανέτας Αγγελίδη, κάνοντας σαφείς νύξεις περί «παρεμβάσεων για την μη πραγματοποίηση της προβολής του Champions αλλά και της εκδήλωσης που επρόκειτο να ακολουθήσει».


Διόλου τυχαία, οι δυο σκηνοθέτες διδάσκουν στη Σχολή Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, την οποία ο Τζάφκας γνωρίζει πολύ καλά γιατί εκεί φοίτησε. Στο ντοκιμαντέρ αναφέρονται μαρτυρίες για την κάκιστη λειτουργία της Σχολής από έναν σπουδαστή της, από τον πρώην πρόεδρό της, σκηνογράφο Απόστολο Βέτο και από δυο πρώην καθηγητές της, τον κύριο Δημήτρη Βερνίκο και την Κ. Ευαγγελάκου. Σημειώστε επίσης ότι ο Τζάφκας είχε ζητήσει από τον κύριο Χούρσογλου να μιλήσει στο ντοκιμαντέρ αλλά εκείνος δεν δέχτηκε.


Αυτά είναι τα γεγονότα. Κοντά στον νου κι η γνώση. Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι εν έτει 2012 υφίστανται δυνάμεις που ασκούν πιέσεις για ακυρώσεις συζητήσεων και προβολών αλλά με όλα αυτά που βλέπεις και ακούς, τι άλλο θα μπορούσες να σκεφτείς, πόσο μάλλον από την στιγμή που η Ταινιοθήκη της Ελλάδας αποσιώπησε το θέμα ως μη γενόμενο;


Αλλά το χειρότερο, το έγκλημα σε όλη αυτή τη θλιβερή ιστορία είναι ότι ο 25χρονος Γαβριήλ Τζάφκας θα πρέπει πλέον να αισθάνεται …ένοχος που γύρισε μια ταινία για την αλήθεια. Γιατί σε αυτή την χώρα η αλήθεια απαγορεύεται ακόμα και όταν αφορά το αυτονόητο, την ανυπαρξία στην κινηματογραφική εκπαίδευση.


Και ερωτώ: με τι κουράγιο, με τι ψυχή και με τι έντερα μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται νέοι άνθρωποι σε αυτήν την καμένη γη όταν τόσο ξαφνικά, τόσο άγαρμπα και τόσο άκομψα προσγειώνονται σε μια πραγματικότητα πολύ πιο άσχημη, πολύ πιο σκληρή, πολύ πιο βλάσφημη και πολύ πιο βλαβερή από αυτήν του μικρόκοσμου της ανύπαρκτης κινηματογραφικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα;






Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ,  30/01/2012





CLUB