Απλά ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ...

* Toυ Αλέξανδρου Κακαβά

Όποιος ανέγνωσε την επιστολή των σκηνοθετών-παραγωγών, της ΕΣΠΕΚ, ενός σωματείου μοναδικού στο είδος του καθώς οι ίδιοι άνθρωποι φέρουν διττή ιδιότητα, των δημιουργών/σκηνοθετών και των παραγωγών/επαγγελματιών, διερωτάται ποιος είναι ο λόγος που κάποιοι εκ των υπογραψάντων ατόμων απεφάσισαν να απευθύνουν την επιστολή προς τον υπουργό και τον γεν. διευθυντή του Ε.Κ.Κ. σε μια τόσο κρίσιμη οικονομική περίοδο για τη χώρα μας.

Οι δημιουργοί, αλλά και αρκετοί επαγγελματίες, διακρίνονται συνήθως για την ευαισθησία τους και όχι για την αμετροέπειά τους που στη συγκεκριμένη περίπτωση αγγίζει τα όρια της ασέβειας. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι από αυτούς είναι υπεύθυνοι για το νόμο του ΥΠ.ΠΟ.Τ κ. Γερουλάνου ο οποίος διέλυσε τον κινηματογραφικό χώρο. Τώρα ως άλλαι μωραί παρθένες κλαίνε και οδύρονται επειδή ο νόμος παραμένει ανενεργός και δεν διαθέτουν καν το τακτ να μη διαμαρτύρονται ενόσω 1.000.000 Έλληνες ευρίσκονται υπό καθεστώς ανεργίας.

Ποιος σοβαρός πολιτικός θα ελάμβανε υπόψη του τη διαμαρτυρία ανθρώπων που στην πλειοψηφία τους ελάχιστα έχουν συμβάλει είτε στην οικονομική εξέλιξη της χώρας, είτε στη διαφήμιση και προβολή της ελληνικής κινηματογραφικής τέχνης ανά τον κόσμο. Πολλοί δεν εξ όσων υπογράφουν δεν έχουν καν σκηνοθετήσει ταινία μεγάλου μήκους, εν τούτοις ανησυχούν για τη κατάσταση του ελληνικού κινηματογράφου. Να υποθέσω ότι έμμεσα αναφέρονται στο σκηνοθετικό τους μέλλον; Πιθανώς επειδή η ανάδειξη του κ. Ε. Βενιζέλου, επί σειρά ετών ΥΠ.ΠΟ των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, σε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, τους επιτρέπει να ευελπιστούν ότι τίποτα δεν θα αλλάξει. Απλώς προσωρινώς λόγω της στενής παρακολούθησης από τους ξένους εταίρους μας θα περιορισθούν οι εμφανείς σπατάλες και η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Ότι πάλι οι υμέτεροι θα τοποθετούνται σε θέσεις, σε υμετέρους θα παρέχονται προνόμια, τους υμετέρους θα σιτίζουν από τον κρατικό κορβανά. Ανάμεσα σε εκείνους και η δράκα των μεσήλικων σκηνοθετών/παραγωγών που επί σειρά ετών νέμονταν τα χρήματα του δημοσίου, παράγοντας κινηματογραφικά έργα που δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, ούτε από καλλιτεχνικής αξίας, ούτε από εμπορικής επιτυχίας.

Απτόητοι επιμένουν να εφαρμοσθεί ο νόμος, να προσληφθούν διευθυντές που θα επιβαρύνουν τον κρατικό προυπολογισμό, και να αρχίσει το Ε.Κ.Κ. να διαθέτει χρήματα για τη παραγωγή ταινιών. Πλην όμως δυο τριών, ουδείς άλλος σκέφθηκε ότι ίσως είναι καιρός να απογαλακτισθούν από τον κρατικό μαστό και να γυρέψουν αλλού και αλλέως τον επιούσιον άρτον. Επειδή το κράτος από το 1974 ξόδεψε πακτωλούς χρημάτων επιδιώκοντας να θέσει τις βάσεις μιας κινηματογραφικής τέχνης, αλλά πλην της ανάδειξης μεμονομένων αξιόλογων σκηνοθετών, ουδέν επέτυχε.

Η δεκαετία του 1980 χαρακτηρίστηκε από την ασύδοτη παραγωγή της αλήστου μνήμης βιντεοταινίας, η δεκαετία του 1990 από την άνθιση της ιδιωτικής τηλεόρασης, το 2000 από την τάχιστη εξάπλωση του διαδικτύου. Το οπτικοακουστικό προιόν απέφερε αστρονομικά κέρδη σε όσους το κατείχαν η το παρήγαν. Η αμερικανική κινηματογραφική ταινία διατηρούσε την πρωτοκαθεδρία της και η ευρωπαική κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες να αυξήσει τα ποσοστά της στην διεθνή αγορά δρέποντας όμως δάφνες στα διακεκριμένα φεστιβάλ. Η κρατική ελληνική ταινία όμως τι προσέφερε; Σε ποιους; και με τι τίμημα;

Αν οι σκηνοθέτες/παραγωγοί είχαν επιδείξει σεβασμό προς το κράτος που τους διασφάλιζε αφʼενός το δικαίωμα της ανεξέλεγκτης καλλιτεχνικής έκφρασης, αφʼετέρου το δικαίωμα του βιοπορίζεσθαι άνευ υποχρεώσεων και συνεπειών, δεν θα χρειαζόταν κανένας νέος νόμος. Οι δε ίδιοι δεν θα είχαν καταντήσει επαίτες ενός αγαθού το οποίο τους προσεφέρθη πλουσιοπάροχα αλλά εκείνοι δεν αντελήφθησαν τη σημασία του, όπως δεν αντελήφθησαν τη σημασία του κόσμου, των θεατών, ψηφοφόρων, προς τους οποίους φέρθηκαν με αδικαιολόγητη υπεροψία υποχρεώνοντας τους σταδιακά, από τη φάση της σιωπής να περιέλθουν στη φάση της απόρριψης και τελικά της περιφρόνησης, όπερ ακριβώς συνέβη και με την πλειονότητα των πολιτικών ταγών.

Και δεν είναι τυχαίο ότι από τους σύγχρονους σκηνοθέτες/παραγωγούς, κανείς τους, ούτε συναγωνίζεται τον αείμνηστο Θεόδωρο Αγγελόπουλο, τόσο ως προς τη φήμη, όσο και ως προς το έργο ούτε φαίνεται να διαθέτει τα χαρίσματα ώστε να τον διαδεχθεί.

Ίσως γιατί οι συγκεκριμένοι σκηνοθέτες/παραγωγοί δεν έχουν προσέξει ότι ο Αγγελόπουλος δήλωνε απλά ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

Αλέξανδρος Κακαβάς Σεναριογράφος/Παραγωγός
14-03-2012

Πηγή άρθρου: Δήμοι News