Η χαμένη ευκαιρία μιας Δημόσιας Τηλεόρασης

Η ΕΡΤ ήταν ένας κακός δημόσιος οργανισμός. Παραπαίδι της μεταπολίτευσης, ένα κακοποιημένο και δύστυχο δημιούργημα του άχρηστου πολιτικού μας συστήματος. Αυτή ήταν η ΕΡΤ. Κι ήρθε η ώρα της Δημόσιας Τηλεόρασης. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο ανέκδοτο που έχει ειπωθεί τα τελευταία χρόνια. Και το κακό είναι ότι δεν γελάσαμε... 

Σε ποιόν αρέσει αυτό το πράγμα; Πως να το πει κανείς; Πως να ονομάσει αυτό το έκτρωμα; Και το χειρότερο όλων είναι ότι οι εμπνευστές του δώσανε επιχειρήματα σε όσους θα ήθελαν να επιστρέψουμε στην ΕΡΤ των περασμένων δεκαετιών. 

Η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς στην διαχείριση αυτής της υπόθεσης. Όταν όμως το καράβι πέφτει στα βράχια δεν χρειαζόμαστε τις κυρίες των τιμών για να οργανώσουν φιλανθρωπικό χορό. Θέλουμε έμπειρο καπετάνιο για να απομακρύνει το πλοίο από την καταστροφή. 

Κι απορώ με όσους εξ ημών πιστέψαμε κάποια στιγμή ότι θα μπορούσε και να πετύχει. Δηλαδή, ποιό ήταν εκείνο το στοιχείο που μας έπεισε για κάτι τέτοιο; Γιατί η εξουσία θα ήθελε να χάσει τον έλεγχο ενός ραδιοτηλεοπτικού μέσου; Ακόμη κι αν πρόκειται για την κακοποιημένη ΕΡΤ... 

Το θέμα είναι ότι όλη αυτή η ιστορία δεν πήγε καλά. Η Δημόσια Τηλεόραση διοικείται από τα ίδια πρόσωπα που διοικούσαν και την ΕΡΤ. Είναι αμφίβολο αν οι άνθρωποι έχουν καταλάβει τι ακριβώς έχουν καταφέρει, πέρα από το να κάνουν συμπαθές το προηγούμενο μόρφωμα, αυτό της ΕΡΤ, σε ανθρώπους που δεν ήθελαν καν να ακούσουν γι΄ αυτό. Πρόκειται για κατόρθωμα τεραστίων διαστάσεων. 

Όλος αυτός ο χαβαλές για ποιόν λόγο έγινε; Αν είναι σήμερα τα ίδια πρόσωπα εκείνα που ελέγχουν την ροή της πληροφόρησης με εκείνα που την ήλεγχαν και στο παρελθόν, για ποιόν λόγο η κυβέρνησή  προκάλεσε τέτοιο χάος; 

Η νέα ΕΡΤ θα μπορούσε να είναι η αφετηρία μιας δημιουργικής εποχής. Δεν ήταν ανάγκη να φέρουν τον κόσμο άνω - κάτω. Ήταν αρκετό να παραδοθεί η δημόσια τηλεόραση στους φορείς της κοινωνίας. 

Η προοπτική μιας δημόσιας και ανεξάρτητης τηλεόρασης θάφθηκε από τον πανικό μιας κυβέρνησης που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να πνιγεί σε μία κουταλιά νερό. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη περιθώριο για να αλλάξει ρότα το πλοίο και να γλιτώσουμε τα χειρότερα. 

Ας παραδώσουν, ακόμη και τώρα, την νέα ΕΡΤ σε αυτούς που μπορούν να δημιουργήσουν περιεχόμενο. Οι επαγγελματικοί και επιστημονικοί φορείς των δημοσιογράφων, των συγγραφέων, των ηθοποιών, των σκηνοθετών, των μουσικών, θα μπορούσαν να αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο και να εγγυηθούν μία δημόσια και μη κομματική ραδιοτηλεόραση. Κι όσοι δεν θέλουν να αναλάβουν μία τέτοια επιλογή, ας χρεωθούν την επιστροφή στην μισητή ΕΡΤ του παρελθόντος.

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr

Πηγή: capital.gr