Press Room

Πριν από λίγες ημέρες 32 άνθρωποι των Γραμμάτων, των Τεχνών και της ακαδημαϊκής κοινότητας συνυπέγραψαν ένα κείμενο-έκκληση στις πολιτικές δυνάμεις του τόπου να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειες και να αναλάβουν στο ακέραιο τις ευθύνες τους για το καλό της χώρας.

Συνέντευξη στον Γιάννη Δηράκη (dirakis@sevenart.gr)

Του Γιάννη Δηράκη (dirakis@sevenart.gr)

«Τα Όσκαρ και όλη αυτή τη φάση, προσωπικά, τα γράφω στον π... μου (...) Έρχομαι από αλλού και πάω αλλού (...) Σαν τρίτος προσπαθώ να καταλάβω αυτή την αντίφαση, το οξύμωρο σχήμα. Μόνο με έναν τρόπο μπορώ να το "διαβάσω": αθεράπευτος επαρχιωτισμός, ατελείωτο κόμπλεξ κατωτερότητας και, δυστυχώς, χαμηλή αυτοεκτίμηση (...) Μόνο ένα πράγμα θα ήθελα να ήξερα: ποιος φωστήρας σκέφτηκε αυτή τη διαδικασία, που εν τέλει, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που προέκυψαν, οδηγεί σε μια αυτοκατάργηση και αναίρεση του ίδιου τού θεσμού (...) Μακάρι η Αθηνά, την οποία εκτιμώ πολύ, όχι μόνο να είναι υποψήφια για Όσκαρ αλλά να το πάρει κιόλας».

ΤΗΣ ΕΥΑΝΝΑΣ ΒΕΝΑΡΔΟΥ

ΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ του ελληνικού κινηματογράφου όχι μόνο δεν ζουν από τη δουλειά τους, αλλά συχνότατα βάζουν και από την τσέπη τους για να κάνουν ταινία: πουλάνε σπίτια, δανείζονται από γονείς και τράπεζες.

Tου ΑΛΚΗ ΓΑΛΔΑΔΑ

«Μόλις πήρα το ποσό της επιχορήγησης από το Κέντρο Κινηματογράφου για την ταινία μου ξέρετε τι ήταν το πρώτο που έκανα; Μπήκα σε ένα μπακάλικο και τους είπα να μου κόψετε μερικές φέτες ζαμπόν αλλά όσο μπορείτε πιο χοντρές», το άκουσα με τα αυτιά μου να λέγεται στο ραδιόφωνο από κάποιο Έλληνα σκηνοθέτη παλιότερα. Το θυμάμαι ακόμη γιατί τότε ακουγόταν έως και συγκινητικό.

TOY ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ

«Μπροστά στα µάτια µου απλώθηκε όλη η κόλαση της ελληνικής ∆ηµόσιας ∆ιοίκησης» λέει ο Τάκης Σπυριδάκης, πρώην (προσωρινό) µέλος του ∆ιοικητικού Συµβουλίου, που αποκαλύπτει την παράνοια στους κόλπους του «πατέρα-αφέντη» του ελληνικού σινεµά

Της ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Μια Γαλλίδα κι ένας Δανός στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου

Το ελληνικό σινεμά άρχισε να κάνει και μετεγγραφές. Μια Γαλλίδα και ένας Δανός κλήθηκαν να το «νοικοκυρέψουν». Η παραγωγός Ελίζ Ζαλαντό και ο, έμπειρος σε θέματα πολιτικής κινηματογράφου αλλά και διευθυντής φωτογραφίας, Χένινγκ Κάμρε (φωτό) θα δώσουν τα φώτα τους για το πώς το ελληνικό σινεμά θα γίνει πιο εξωστρεφές, λειτουργικό και δυνατό.

Rencontrer des nouveaux talents, trouver des projets innovants, renouveler son carnet d’adresse, avoir un accès privilégié à l’ensemble de la programmation et des événements du Festival … ? Professionnels, l’accréditation MIIE répond à vos besoins !

Του Δηµήτρη Δανίκα

Ολα ήταν αναµενόµενα και προαναγγελµένα. Και από τις ελάχιστες φορές δίκαια. Τα αµερικανικά Οσκαρ έγιναν αποκλειστικά βρετανική υπόθεση. Αριθµητικά, οι δύο µονοµάχοι ήρθαν ισόπαλοι 4-4.

Της ΕΥΑΝΝΑΣ ΒΕΝΑΡΔΟΥ (venardu@enet.gr)

Το σενάριο ίσως είναι το πιο δυσφημισμένο κομμάτι της ελληνικής κινηματογραφικής παραγωγής. Επί χρόνια του χρέωναν όλες τις αποτυχίες του ελληνικού σινεμά -και σπανίως του πίστωναν τις επιτυχίες του.